Sevipte sevilmemek,
Bekleyipte beklenmemek nedir bilir misin?
Bir gün gelecegini sandigin ve
umut ettigin, yakici atesiyle kivrandigin
insanin gelmeme ihtimalini düsünüp
hüzne boguldun mu hic?
Agladin mi? Bu aciyi tattin mi hic icinde?
Yasaminin ve yasama karsi sevincli bakislarinin
ondan kaynaklandigini,
onun aydinlatici bir isik oldugunu zannettin mi?
Senin hayatinin yavas yavas bir parcasi oldugunu,
fakat onun bundan haberi bile olmadigini düsündün mü?
Onun bakislarindaki farkliligi, gözlerindeki piriltiyi, gülümsemesindeki sevecenligi
ve sanki o hic büyümeyen cocugu kesfettin mi hic?
Gördün mü?
Onunla vaktin nasil gectigini anlamadan ertesi gün görüsmek üzere ayrilirken onu
biraz daha fazla görmek icin bahaneler uydurdun mu?
Hatta bazen gülünc duruma bile düstün mü?
Bunlar, insanin hayatinin parcasidir var olan
ve
bu da benim parcalanan parcalarimdan,
hatiralarda kalacak ve onlari süsleyecek olan...
-NaZLI-
14 Aralık 2007 Cuma
Hayatimdan Parcalar
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
4 yorum:
Yoksa bu şiirleri sen mi yazdın Nazlı'cığım.
evet canom
biliyorum kötü olmus dime? :(
Selamlar Nazli,
iadei ziyarete geldim. Siirini okudum hemen, cok guzel olmus, tebrikler.
Ben de bugun cok sevdigim bir kac kisiyi yolcu ettim uzaklara da, bu siir de huznume huzun katti. Sevmek boyledir iste...
Selamlar,
Nurgul
Kötü müü. Duymamış olayım....
Yorum Gönder